maandag 2 april 2012

Welke tekens laat jij achter op je pad?

Er was eens een vader die zijn twee zonen de wijde wereld wilde laten leren kennen. Hij besloot ze erop uit te sturen met een opdracht. "Ga," zei hij "reis door het land en laat waar je kunt tekens achter van je verblijf." En zo gingen de twee zoons op pad. Ze waren het dorp nog niet uit of de oudste begon druk zijn pad met stenen te markeren, twijgen af te breken om te laten zien, dat ze er langs waren gekomen. De jongste maakte zich er niet druk om, maar bij het eerste het beste dorp, ging hij naar de Herberg en at en dronk met de aanwezigen, vertelde over zichzelf en hoorde de verhalen van de aanwezige gasten.

De volgende dag trokken ze weer verder. De oudste zoon druk markerend, de jongste genietend, de mensen op de akkers aansprekend, soms stopte hij om een vrouw te helpen bij een waterput en bij weer een ander dorp werd hij uitgenodigd om bij boeren thuis te komen eten, na zijn hulp op het land.

Na enkele maanden kwamen ze weer terug bij hun vader. Ze vertelden hem wat ze allemaal hadden gezien en vader besloot de reis nogmaals met hen te maken. Als ze onderweg een markering terugvonden van de oudste zoon, was deze trots, want lang niet alles was meer terug te vinden. Maar overal waar ze kwamen werd de jongste zoon onthaald als een oude bekende. "Vind je het gek," zei de oudste zoon, "dat iedereen hem kent. Als hij net als ik druk was geweest met markeren, had hij geen tijd gehad voor dat gelummel."Maar de vader zei:' Er zijn meerdere manieren om tekens achter te laten op je pad. En lang nadat de stenen door wind en regen zijn verplaatst, twijgen opnieuw zijn uitgelopen, leeft een herinnering van een vriendelijk woord nog voort in de harten van mensen."

Een prachtig verhaal, dat mij telkens weer bewust maakt, waar het in ons leven echt om draait. Willen we de wereld achterlaten als manager met prachtige rapporten en statistieken en resultaten, of wil je impact gehad hebben op de mensen met wie je werkte? Ik kies voor het laatste.

1 opmerking:

  1. Henk, dit is echt goed! De combinatie van eenvoud en betekenis maakt ze voor mij prijsloos :)

    BeantwoordenVerwijderen